На наш колега открили онкологично заболяване. (Случва се на над 25 000 новодиагностицирани български граждани годишно; друг е въпросът, че само 15% от тях са в напълно лечимия I стадий…).
Лекарката, поставила диагнозата, за миг отместила очи от монитора на скенера и направо, без никакви заобикалки и предисловия, му съобщила буквално следното:
– Имаш рак, колега. Искаш ли да си видиш рачето?
Коментара оставам за вас.
Но все ми се струва, че медицината не се състои само в класическата триада: поставяне на диагнозата, определяне на лечението и възстановяване след него, прогнозиране на хода му, а и в още нещо: състрадание и внимание. Казано с други думи – човеколюбие.
Но то, изглежда, не се преподава в нашите медицински университети…